Eerste Afdaling van Doughboy Canyon!

Door Pepijn Hoeksema

Het is vroeg in de ochtend wanneer Erwan en ik vertrekken naar Doughboy Creek. Het is ongelooflijk dat deze onontdekte stroom maar veertig minuten rijden is van onze verblijfplaats. We maken ons klaar in de ochtendzon. We nemen een boormachine ongeveer 20 haken, voldoende touw en onze canyoninguitrusting mee. Met al die extra bagage zijn de rugzakken lekker zwaar. We vertrekken vanaf de auto en steken eerste de stroom over waar we uiteindelijk uitkomen. Er staat iniedergeval voldoende water. We besluiten een stuk omhoog te lopen langs de rivier om privé land te vermijden. Een stukje stroomopwaarts gaan we het bos in.

Eerst vinden we een oud pad. Maar al snel loopt dit pad door en mogen we dwars door het dichtbegroeide Nieuw-Zeelandse bos heen. Vanaf de auto moeten we ongeveer 800 meter omhoog. Al kijkend op de kaart proberen we de spur te vinden. Maar de dichte begroeiing maakt het ons moeilijk. Gelukkig vinden we de spur en bereiken we naar 3,5 uur de top. Hier lopen we over een stijle rotswand naar beneden. Totdat we het begin van de canyon bereiken. 

De start van de canyon

Het echte plezier kan nu beginnen. De canyon start vrij open en al snel komen we de eerste watervallen tegen. De eerste zijn niet hoog en we kunnen gemakkelijk naar benden klimmen. Helaas zijn de poeltjes niet diep genoeg om in te springen. De watervallen volgen elkaar steeds sneller op en we komen prachtige stukjes natuur tegen.

Erwan springt telkens van blijdschap bij het zien van elke nieuwe waterval. De watervallen worden steeds hoger. We gebruiken de boor om onze ankerpunten mee te boren. Soms gebruiken we een boom of klimmen we voorzichtig naar beneden. Dit bespaart ons een paar haken voor als we ze echt nodig hebben. We vorderen prima en liggen goed op schema. 

Een indrukwekkende waterval

Dan vinden we een waterval die ons hart sneller doet kloppen. De kloof wordt smaller en de waterstroom loopt in een soort trechter. Vanaf boven is het moeilijk te zien hoe hoog de waterval is. Het eerste deel van de waterval is vlak en daarna stort het water met veel geweld naar beneden.  Aan een grote boomstam die bovenin dwars in de stroom ligt bouwen we een abseil. Ik daal af en merk dat het water mijn voeten onderuit probeert te duwen.  Het water is hier zo krachtig. Ik weet dat ik moet blijven staan. Want als ik uitglijd in de stroom kan ik niks beginnen. Ik abseil 5 meter tot het einde van het ‘’vlakke’’ gedeelte. ik versleutel mijn afdaalapparaat en kijk naar benden. De waterval is ontzettend mooi en angstaanjagend tegelijkertijd. Het water valt met een enorme kracht naar beneden. Vanaf hier recht naar beneden betekent waarschijnlijk het einde van mijn leven. Ik kijk naar de rots naast mij. We hebben hier een nieuw ankerpunt nodig. Ik pak de boormachine en ga op een been staan. Mijn knie zet ik tegen de rots, ik strek mezelf uit om de haak zover mogelijk uit de stroom te boren. Het water probeert mijn voet nog steeds omver te beuken. De adrenaline giert door mijn lichaam. Na 2 spannende minuten zit de haak erin. Snel maak ik mijn zelfzekering vast en kijk naar Erwan. We lachen, dit is geweldig! 

Erwan komt ook naar beneden en we gebruiken de boomstam als backup voor onze enkele haak. Samen kijken we naar beneden. We zitten nog steeds niet naast de stroom. We besluiten daarom een klein stukje af te dalen en een volgende haak te boren. De rots is hier lekker glibberig. Uitglijden betekent dat we midden in de waterval eindigen. Gelukkig zit deze haak er ook snel in. Door het gebruik van de afleider kom ik gemakkelijk beneden. WHOEOEHOEE! Ik kijk omhoog en zie Erwan op het anker. De waterval is prachtig. Terwijl Erwan afdaalt, maak ik een video. Dit obstakel maakt de vier uur hike omhoog meer dan waard. Als Erwan beneden komt, geven we elkaar een high five! We hebben nog een paar watervallen te gaan. De meeste kunnen we afklimmen, en voor een paar gebruiken we een boom. Na ongeveer zes uur canyoningen zijn we weer bij de auto. Wat een heerlijke dag. 

De eerste afdaling van Doughboy Canyon is voltooid!

Erwan maakt een prachtige topo en nog geen twee weken later staat alles op Kiwicanyons. Veel canyoning plezier!

Boren van de afleider

De inloop door hoog stuikgewas

Zo gaaf om een plek als deze als eerste te ontdekken

Het boren van de haak, mijn voet kan amper blijven staan door de kracht van het water.

Wat een fantastische omgeving.